دورهمی هفتگی کتاب با هدف نقد و بررسی کتاب "آموزش شناخت انتقادی" اثر پائولو فریره برگزار شد.
دومین جلسه دورهمی کتاب به همت،کانون کتاب، انجمن علمی جامعه شناسی و جمعی از دانشجویان دغدغهمند دانشگاه بیرجند در حوزۀ کتاب، بهصورت حضوری و مجازی، با حضور دو نفر از اساتید برجسته دانشگاه بیرجند، آقایان دکتر حمید مسعودی و دکتر محسن آیتی، شنبه ۹ اردیبهشت ماه ۱۴۰۲ در محل مجتمع کانونها، واقع در ساختمان معاونت فرهنگی دانشگاه، از ساعت ۱۹:۳۰ الی ۲۲ برگزار شد .
کتابی که این هفته انتخاب کردیم یعنی «آموزش شناخت انتقادی» اثر پائولو فریره نیز به ما در این زمینه کمک بسیاری کرد. در جلسه این هفته اساتید گرامی با اشاره به همپایی نظر و عمل برای نیل به توسعه اهمیت قائل شدند. فریره برزیلی را به عنوان منتقد آموزش و بزرگترین نظریهپرداز آموزش میشناسیم. او تا پیش از کودتای ۱۹۶۴ و تبعید، بهصورت عملی با مردمش ارتباط تنگاتنگی برقرار کرده و در مفهومی با عنوان پراکسیس یعنی عملورزی برای یادگیری و شکل دادن به این تجربیات در قالب نظرورزی تلاش شایستهای انجام داد. حاصل تجربیات ایشان پی بردن به لایههای پنهان ستم در عمق وجود مردم و انجام روشهای عملی برای رفع آن بود. آموزش یکی از ابعاد اصلی نظام اجتماعی است که همواره متأثر از روابط قدرت بوده به طوری که سیاستهای هر کشوری در قالب آموزش برای نسلهای آینده برنامهریزی میشود. در نظام آموزشی مدنظر فریره آموزش مبتنی بر طرح مسئله برای حل مسائل جامعه خود ما با توجه به مقتضیات تاریخی و فرهنگی میباشد. مشکلی که امروزه گریبان کشورمان را گرفته این است که متخصصان تربیتشده با مسائل جامعۀ خویش بیگانه هستند و امکان حل آن را ندارند. بر این اساس، برای حل مشکلات کشور باید بازبینی اساسی در نظام آموزش کشور داشته باشیم، آموزشی که به جای معلم یک هماهنگکننده؛ به جای سخنرانی، گفتوشنود؛ و به جای شاگردان منفعل، مشارکت کنندگان هستند. گفتوشنود از دیدگاه فریره بر مبنای همدلی و عشق به جای تکبر و بیاعتمادی است. در این فرآیند، افراد میتوانند انعطافپذیری بیشتری پیدا کرده و مهارتهایی یاد بگیرند که میتوانند مسائل جامعۀ خویش را دیده و حل کنند و لازمۀ رسیدن به این هدف پی بردن به نیروهایی است که سعی در تودهای کردن مردم و عقب راندن آنها دارند.
در این جلسه سعی بر این بود که دیدگاه همۀ افراد حاضر در جمع را بشنویم. در این مورد نیاز به ایدهها و تلاشهای بیشتری هست که به لطف خدا با مرور زمان و کسب تجربه در جلسات پیش رو تلاش بیشتری برای این هدف خواهیم کرد، در باب مکان جلسه نیز اساتید پیشنهادهایی داشتند که برای جلسات بعد درباره این موضوع هم فکری خواهیم کرد .
خوانش جمعی کتاب باعث میشود ما همزمان آستانۀ تحمل و صبر خود را در برابر دیدگاههای مختلف و بعضاً متضاد بالا ببریم، تمرین شنیدن کنیم و سپس در جمعی دوستانه که حتی نحوۀ نشستن ( یعنی به صورت حلقه چیده شدن صندلیها و فاصله گرفتن از شیوۀ مرسوم کلاسهای درس) و عنوان جلسه که از کلمه « دورهمی » استفاده شده، احساس آرامش و اعتماد به نفس کافی را به دوستان خود بدهیم تا نسبت به بیان نظرات خود مشتاق باشند و اطمینان داشته باشند که نظر همۀ آنها برای جمع شنیدنی و مهم است. دقیقاً در نقطۀ مقابل شیوههای کلاس درسی که استاد سخنران صرف است و باقی افراد صرفاً شنوندۀ محض و جزوهنویس هستند .
منتظر حضور شما در دورهمی های بعدی هستیم.